Naar deze trip keken we allebei heel erg uit. We hebben een zeiltrip geboekt naar de San Blas eilanden in het noorden van Panama. Deze enorme groep van bounty eilandjes horen bij het gebied dat in handen is van de Kuna indianen. Zij hebben hun eigen wet en regelgeving en daarom mag je het gebied dus alleen met een georganiseerde tour betreden. Op donderdagochtend was het zo ver, om 5 uur werden we opgehaald door onze chauffeur Luis die ons naar de haven zou brengen. We hadden al contact gehad met onze kapitein Mike en van hem hadden we al gehoord dat er nog een stel mee zou gaan. Bleken het Nederlanders van onze leeftijd te zijn! Zo gezellig. Het eerste deel van de trip ging voorspoedig, maar zodra we de snelweg af gingen richting de haven werd de weg best pittig. Laat ik het zo verwoorden: ik ben blij dat we dat stuk van een uur niet zelf hoefden te rijden. Eenmaal aangekomen bij de haven, moesten we even wachten en werden we op een klein bootje naar onze zeilboot gebracht. Tijdens de tocht zagen we overal om ons heen al van die kleine eilandjes en toen begon het genieten al. We moesten nog een local afzetten bij het eiland waar de lokale bevolking woont, dit zag er toch anders uit. Hutje mutje op elkaar in kleine huisjes van hout, metalen platen en palmbladeren. Heel bizar om te zien.
We verbleven 3 nachten op de boot van kapitein Mike. Mike is een Rus die lekker geniet van het leven en al jaren geleden het vaste land heeft ingeruild voor de zee. Hij is heel gemoedelijk en ziet het leven zoals het komt, dag bij dag. Iets waar we volop van hebben genoten. Bij aankomst op de boot bleek er nog een Nederlands stel te zijn (ze zijn ook overal). Zij zouden eigenlijk die ochtend al weggaan, maar die hadden zoveel regen gehad tijdens hun trip dat ze nog even een middagje langer mochten blijven van Mike. Het was namelijk op onze dag van aankomst echt heerlijk weer.
Nadat we onze spullen in onze hut hadden gezet, genoten hadden van een heerlijke lunch en gesnorkeld bij het rif, bracht Mike ons met het kleine bootje naar een eilandje dichtbij. Het eilandje bevatte een huisje en voor de rest alleen maar palmbomen. Zo mooi! Foto’s maken uiteraard en lekker dobberen in het heldere water. Ondertussen was het een beetje gaan regenen, maar who cares? Mike haalde ons even later weer op, de andere Nederlanders waren inmiddels vertrokken en wij gingen met de zeilboot naar onze bestemming van de nacht. Vlak voor een onbewoond eiland gingen we voor anker. Omdat er ook een kajak aan boord was, ben ik richting het eiland gegaan. Ondanks dat er veel afval aanspoelt (boehoe) en het eiland geen tuinman heeft, was het er prachtig. Er lagen vele grote schelpen, de palmbomen waren uiteraard aanwezig en ook hier was het water weer prachtig. Aangezien het vroeg dag was, lagen we allemaal vroeg op bed.
Wat nog wel leuk is om te vermelden, is dat je overal op zee locals ziet met houten bootjes die aan het vissen zijn. Ze komen soms aangevaren naast de boot en verkopen dan hun vangst. Zo heeft Mike vandaag 5 kreeften gekocht voor de lunch van morgen. Verser krijg je ze niet hoor!
Midden in de nacht begon het te regenen, maar door het deinen van de zee, slaap je best lekker. We waren beide vroeg wakker en hebben heerlijk genoten op het dek van de rust om ons heen totdat iedereen wakker was. Mike zorgde weer voor een heerlijk ontbijtje (en alle andere maaltijden trouwens). We hebben nog lekker gezwommen en gewandeld op het eiland. Het anker werd gelicht en de zeilen gingen uit en zo gingen we naar onze tweede locatie. Uiteraard ook weer bij een idyllisch, onbewoond eiland. Hier hebben we gesnorkeld en gezwommen, maar ook gewoon heerlijk op het dek liggen zonnen. Rond dit eiland waren ontzettend veel pelikanen die op zoek waren naar vis. Die vingen ze dan door enorme duikvluchten te maken, best spectaculair om te zien. Aan het einde van de middag zijn we terug gevaren richting het eiland van de dag ervoor. Omdat Marijke nogal hoofdpijn kreeg (toch te veel zon?) lag ze lekker vroeg op bed. Pascal heeft nog een gezellige avond gehad met ons gezelschap.
De dag begon voor ons met een kajaktocht richting het eiland. Er stond best wat wind dus het was een pittig tochtje. Ook hadden we nog nooit samen in een kano of iets dergelijks gezeten, dus we moesten even wennen. We hebben elkaar niet overboord gegooid, dus met wat meer oefening gaan we er wel komen. Door de wind konden we in de middag met beide zeilen gehesen terug naar onze eerste bestemming varen. Heel erg gaaf om mee te maken. Mike bracht ons nog naar een ander eilandje, waar overdag wat locals zijn en dingen verkopen. Ook worden veel dagjesmensen op dit eilandje gedropt. Wij hadden mazzel, omdat het einde van de middag was, werd iedereen al snel weer opgehaald en waren alleen wij vieren er nog. Genieten! Na een uitgebreide fotosessie haalde Mike ons op en zijn we naar het andere eilandje gevaren. We wilden graag een kampvuur maken ‘s avonds dus Mike moest even overleggen. Ondertussen kwam de fruit en groente boot nog langs en werden de plannen van het kampvuur gewijzigd in een diner met verse vis op het eiland. Zo bijzonder, de Kuna’s hadden de vis net gevangen en hebben ze voor ons klaar gemaakt. Op de boot heeft Mike nog voor rijst en salade gezorgd, we hebben de meegebrachte biertjes en wijn meegenomen en daar zaten we hoor. Te genieten van een verse maaltijd, met goed gezelschap, op een palmbomen eilandje in San Blas. Een betere laatste avond konden we ons niet wensen.
